Un pasito más… volvemos a entrenar ?♥❤?. Emi Peris

Son nuevos tiempos, algo ha cambiado en la sociedad y en nosotros mismos; lo que hace apenas unos meses era simplemente «rutina», hoy se ha convertido en algo extraordinario y eso, todos los que amamos la montaña y nos gusta realizar nuestros entrenamiento diarios lo entendemos perfectamente.

Nuestra cabeza divaga entre pensamientos,  unas veces positivos y otras, en cambio, nos venimos abajo y… es normal, puesto que estamos acostumbrados al equipo, a la compañía, a las risas y al esfuerzo diario y, por todo ello, como el equipo y el compañerismo que define a los «montañeros»,   desde Refugis de Pedra queremos poner a vuestra disposición nuestro blog para que tengáis un lugar donde poder expresar vuestros sentimientos y sensaciones con vuestra vuelta a los entrenamientos.

Y en este sentido, contamos con la colaboración de Emi Peris, quien junto con su marido Jero, pertenecen a nuestro equipo de Campo Base, organizadores de Refugis de Pedra, y a quien tuvimos oportunidad de poder entrevistar hace unos meses. Además podéis seguirlos en su página de Facebook Trail Onda.

5:45h del matí… sone el despertador… correns desdejune, hem calce le sabatilles i hem prepare amb l’equipació de Refugis. 

Isc per la porta de ma casa, xafe el carrer i, de sobte, hem salten les llàgrimes d’emoció!!  han sigut molts dies i llargues setmanes de tensió acumulada i quan, de repent, açò pareix que ja  prenga color, no puc sinó sentir-me invadida per un agradable sentiment que recorre tot el meu cos.

Senc alegría i al mateix temps, una sensació gelada, i es que ara ixc a entrenar tota soles,  no com cada matí de fa tan sols 3 mesos quan tiraba de whatsapp dient  :»Ángeles que ya voy» i empreneniem juntes un nou entrene i una nova aventura.

Segueix el camí i, de sobte, hem topete amb companys que de seguida que ens tirariem a abraçar-nos e inclús, i per qué no?  fariem el entrene junts, però… en canvi, molt al nostre pesar, ens saludem en la distancia e inconscientment el.legim camins diferents. 

Doncs sí…, avui «HE PUJAT A MONTI» i per als que acostumbrem a entrenar  amb companyia, en aquests moments es trobem sols, però sempre hem de pensar en positiu i no hi ha res més important que el fet de poder dir ben fort “tenim SALUD” , i és que ara més que mai, pren verdadera força aquest dit, donat que en les nostres mans on està el fer tot el possible per anar cap endavant i mai TORNAR ENRERE. 

5:45h de la mañana … suena el despertador … con prisas desayuno, me calzo mis zapatillas y me preparo con la equipación de Refugis

Salgo por la puerta de mi casa, piso la calle y, de repente, me asaltan mil lágrimas de emoción!! han sido muchos días y largas semanas de tensión acumulada y, cuando de repente, toda esta situación parece que vaya tomando color, no puedo sino sentirme invadida por un agradable cosquilleo recorriendo todo mi cuerpo. 

Siento alegría a la vez que una gélida sensación al pensar que ahora salgo a entrenar, sí… salgo a entrenar pero… sola, no como acostumbraba a hacerlo cada mañana de hace tan solo 3 meses cuando “tiraba” de whatsapp diciendo “Ángeles … que ya voy ? ” y, juntas emprendíamos un nuevo entrene y una nueva aventura. 

Mientras mi cabeza sigue divagando en tiempos pasados, sigo el camino, continúo entrenando y, de repente, me encuentro con compañeros con los que hace unos meses nos fundiríamos en un fuerte abrazo e incluso, y ¿y por qué no? ? continuaríamos juntos hasta terminar el entrenamiento del día; sin embargo hoy, muy a nuestro pesar , simplemente nos hemos saludado desde la distancia e, inconscientemente, hemos optado por elegir caminos diferentes. 

Pues sí, hoy “HE SUBIDO AL MONTÍ” y para los que acostumbramos a realizar nuestros entrenamientos siempre en compañía, en estos momentos nos encontramos verdaderamente solos, aunque si algo aprendemos de este tipo de situaciones, es que siempre debemos pensar en positivo, y no existe nada más importante que el poder decir bien fuerte “tenemos Salud”, y es que ahora más que nunca es cuando toma verdadera fuerza dicha frase y, en nuestras manos está el hacer todo lo posible para seguir hacia delante y Nunca Volver hacia Atrás en la lucha contra este virus.

Por Emi Peris 

Muchísimas gracias Emi por contarnos tu experiencia!!! ♥❤?

Si como Emi tú también quieres compartir con nosotros tu experiencia, no dudes en enviarnos un email o whatsapp y contactaremos contigo. Mil gracias !!!

1 comentario

Dejar un comentario

¿Quieres unirte a la conversación?
Siéntete libre de contribuir

Deja un comentario